Seizoen 2004

Het seizoen is weer voorbij. Geen echte uitschieters dit jaar, althans niet op karpergebied. Al voordat de kou haar intrede deed is - voor de afwisseling - in de tweede helft van het seizoen de aandacht verschoven naar andere soorten en andere wateren. Het resultaat is op z'n minst apart te noemen...
Om te beginnen een sfeer impressie. Prachtige weerspiegeling in het rimpelloze water... Wie het kleine niet eert. Waarschijnlijk heeft deze puber voor het eerst een weegzak van binnen gezien. Aan Jeroens' wallen te zien kan hij ook beter even terugkrijpen naar de zak waar hij vandaan kwam... Op de foto komt het nooit zo indrukwekkend over. Deze zwanen maken deel uit van een groep van minstens 100 exemplaren. Mooi gezicht die fouragerende beesten, totdat ze je voerplek ontdekken. Gelukkig ging het tot nu toe nooit mis.. Gaat het met de zwanen nooit mis, deze winde vergrijpt zich wel in het verkeerde hapje. Superfelle beesten, althans voor 30 seconden. Gelukkig laten deze jagers ons 's nachts met rust en zorgen ze overdag voor wat afleiding als hun grotere watergenoten elders toeven.
Zo ziet onze ingenieuze opstelling er van dichtbij uit. De witte tafelpoten hebben we op de achterkant geschroefd. Daarin zijn gaten geboord voor de banksticks die worden verstevigd met een RVS balk van een rodpod. Voor de geïnteresseerden: de swinger hangt voor de beetverklikker om de invloed van het deinen van de boot te beperken. Nadeel is dat je een zakker niet registreert... 's Ochtends zo wakker worden... Stralende dag en item dito lach, mooie vis in een serie van 3 overdag. Een wat kleinere vis, overdag op het Wijd, ten tijde van de paai. Stoer zo met hoed en baardje.
Mooie foto hè? 11kg, ook op het Wijd. Deze vis was ziek, misschien een infectie als gevolg van een aanval door een andere vis? Geen smakelijk gezicht in ieder geval, maar ook dat is de natuur. We hebben de vis teruggezet in de hoop dat hij zal overleven. Zo niet, dan zal een aaseter zich lekker kunnen uitleven. Vis met verfromfraaide staart. Net over de 10kg gelukkig. Goed voor het gemiddelde. Beetje bruin worden ondertussen hoort er bij... Dit donzige gezinnetje met 'lelijke eendjes' bracht het achterdek van de boot spontaan een bezoek. Paar stukjes brood als dank voor de fotosessie.
Hier is op een drooggevallen stuk water goed te zijn hoe zoetwater mosselen hun weg banen door de modder. Nooit snel genoeg om aan de keeltanden van Cypri te ontsnappen natuurlijk... Verplicht ritueel. Het wegen van de gevangen vis. Het aantal kilo's telt, niet de modieuze ondermode... Vroeg in het jaar, op een vertrouwde stek. Vertrouwd gewicht: 11 kilo In het najaar werden de niet productieve dagdelen ingevuld met vertikaal vissen. De visvinder hielp ons de diepe kuilen te vinden waar snoeken, baarzen en hun kruising zouden huishouden. In deze kuil is het echter angstvallig leeg op het beeldscherm.
Zonnetje breekt door, nieuwe blouse aan en de ultra lichte pilker uitrusting ter hand genomen. Laat ze nu maar komen. Met pa een dagje op de Linge. Voor de verandering maar eens de boilie vervangen door een dood voorntje en wat schetst de verbazing. Ik mag mijn eerste snoekbaars ever landen. En lekker dat ie was... Weer op pad met pa, dit keer op groot water. En meteen ook grote vis. Deze dame bracht 94 cm op het meetlint. Volgend jaar misschien over de meter? De meest bijzondere vangst was toch wel deze Siberische steur. Waarschijnlijk een tuinvijver ontgroeid, maar daarom niet minder spectaculair. Navraag bij de OVB (Organisatie ter Verbetering van de Binnenviserij) leverde naast identificatie ook een vermelding op in de special over steuren. Niet met een karper, maar met een steur in de pers. Wie had dat ooit gedacht?
Deze zwangere dame was op haar topgewicht, tevens hoogtepunt van het jaar. Heel voorzichtig een paar foto's gemaakt en gauw weer teruggezet. Wat een genot! 14kg en 8 ons, net geen 15....Smile! ... ... ...
...